Μόνη λύση είναι η ένταξη στο Σχέδιο μιας ολόκληρης περιοχής, όπου παρατηρήθηκε με τις ανοχές της πολιτείας την προηγούμενη περίοδο (1983-2011) οικιστική ανάπτυξη, άναρχη μεν αλλά εκτεταμμένη σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργεί προϋποθέσεις ένταξης, ώστε και οι παλιοί να νονιμοποιήσουν μλλοντικά τμήμα ή το σύνολο του δομήματός τους.
Η σχετική πρόσφατη άποψη αποτυπώθηκε και σε σημερινό δημοσίευμα της έντυπης έκδοσης της Ημερισίας με τον ηχηρότατο τίτλο "Κατεδαφίστε τα αυθαίρετα σε εκτός σχεδίου περιοχές", τίτλος που ενδέχεται όμως να ανατρέπεται παρά την άκαμπτη στάση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Με αφορμή την απόφαση πάνω σε προσφυγή που είχε γίνει από ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι αιτούντο ανατροπή υπέρμετρων περιορισμών δόμησης επί των ιδιοκτησιών τους και την υπαγωγή ιδιοκτησιών τους σε ένταξη σε σχέδιο, το ΣτΕ στάθηκε αρνητικό στην εξέλιξη αυτή. Διατυπώθηκε ταυτόχρονα η πάγια θέση για την τύχη των εκτός σχεδίου αυθαιρέτων νέας γενιάς-μετά το 1983-που κατά το ΣτΕ δεν επιτρέπεται η διατήρησή τους παρά η κατεδάφισή τους.
Όλη αυτή η εξέλιξη δημιουργεί πονοκέφαλο τόσο στο ΥΠΕΚΑ, όσο και σε κυβερνητικό επίπεδο, με μοναδικό ηλεκτρολύτη τη σκέψη του επιτελείου του ΥΠΕΚΑ για ένταξη περιοχών στο σχέδιο. Με τη λογική αυτή ένα αυθαίρετο πλέον θα μπορεί να κατοχυρώσει όρους δόμησης και αν η πραγματοποιηθείσα δόμηση υπερβαίνει την μελλοντικά επιτρεπόμενη θα έχει την ανοχή της πολιτείας εφόσον δηλώθηκε, σε καθεστώς εντός σχεδίου πλέον.
Είναι εύκολο για το ΥΠΕΚΑ να δημιουργήσει εντάξεις, αλλά δεν πρέπει να αργήσει, διότι ο Ν.4014/2011 έχει δημιουργήσει ήδη απίστευτες εντάσεις σε όσους προσκάλεσε να αποκαλυφθούν και τώρα τους καθιστά πάλι μετέωρους...
Παρεπιπτόντως το ίδιο το ΣτΕ ως μόνη λύση υποννόησε κάτι παρεμφερές. Η συνέχεια θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
