Οικόπεδο στα ανατολικά προάστια πουλήθηκε πρόσφατα αντί 350 χιλ. ευρώ. Η αντικειμενική του αξία, όπως αναγράφεται στο συμβόλαιο, είναι 880 χιλιάδες ευρώ. Αυτό το ακίνητο από το 2014 και τουλάχιστον μέχρι το 2016 που θα ξαναδούν τις αντικειμενικές, θα πληρώνει τριπλάσιο φόρο απ' ότι θα έπρεπε.
Διαμέρισμα στην Παλλήνη 110 τ.μ., πουλήθηκε αντί 150 χιλ. ευρώ ενώ η αντικειμενική του αξία είναι 200.000 ευρώ, δηλαδή ο ενιαίος φόρος που θα το βαρύνει στο εξής υπολογίζεται σε αξία υψηλότερη κατά 50.000 ευρώ.
Γραφείο 200 τ.μ. στο κέντρο της Αθήνας με αντικειμενική αξία 900.000 ευρώ πωλείται 450.000 ευρώ.
Ισόγειο κατάστημα στην Ελευσίνα 350 τετραγωνικά μέτρα, με 1ο όροφο 150 τ.μ., αντικειμενική αξία 550.000 ευρώ, πωλείται 300.000 ευρώ.
Αυτές είναι μόνο λίγες από τις πωλήσεις που έγιναν ή τις αγγελίες που υπάρχουν και αναδεικνύουν το «έγκλημα» που γίνεται σε βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων. Ο Ενιαίος Φόρος σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να γεμίσει τα ταμεία του κράτους, αλλά με τρόπο πέρα για πέρα άδικο. Και δεν αποκλείεται να υπάρξουν ομαδικές προσφυγές από ιδιοκτήτες που θα υποστηρίζουν ότι ο φόρος επιβάλλεται επί αξιών που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.
Αλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του δικτύου RE/MAX, σχεδόν το 50% των ακινήτων που βγαίνουν προς πώληση στα ακριβά προάστια δίνονται σε τιμή κάτω από την αντικειμενική του αξία. Συνολικά τα πωληθέντα σπίτια κάτω ή ίσια με την αντικειμενική φτάνουν το 90%, δηλαδή 9 στα 10 ακίνητα δεν πιάνουν ούτε την τιμή με την οποία το κράτος υπολογίζει τους φόρους. Η έρευνα αφορούσε ακίνητα σε Μαρούσι, Βριλήσσια, Μελίσσια, Πεντέλη και Νέα Πεντέλη αλλά είναι ενδεικτική του τι συμβαίνει στην αγορά.
