Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Τρεις προτάσεις για το αδιέξοδο στους πλειστηριασμούς των ακινήτων.


Τρεις αλλαγές θα προτείνει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης στις νέες διαπραγματεύσεις με την τρόικα για το θέμα των πλειστηριασμών των ακινήτων όσων τα τραπεζικά δάνεια έχουν «κοκκινίσει».


Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υπουργός Κωστής Χατζηδάκης, ο υφυπουργός Θανάσης Σκορδάς και ο γενικός γραμματέας Καταναλωτή Γιώργος Στεργίου δεν αποκλείεται να συναντηθούν το απόγευμα με τους εκπροσώπους των δανειστών, από τους οποίους, σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένουν τις δικές τους προτάσεις, πέραν των γενικών τους θέσεων, περί οριζόντιας άρσης της απαγόρευσης των πλειστηριασμών.

Η ηγεσία του υπουργείου παραμένει στοιχισμένη στις κατευθύνσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του αντιπροέδρου Ευάγγελου Βενιζέλου, δηλαδή στην προστασία της κύριας κατοικίας των οικονομικά αδύναμων. Στο στόχαστρο μπαίνουν οι μεγάλοι οφειλέτες.

Οι τρεις αλλαγές είναι:

1. Καταργείται διάταξη με την οποία προστατεύεται από τους πλειστηριασμούς οποιασδήποτε μορφής ακίνητη περιουσία για οφειλές σε τράπεζες μέχρι 200.000 ευρώ. Με τη ρύθμιση αυτή προστατευόταν ακόμη και δανειολήπτης με οφειλές 200.000 ευρώ αν και είχε κατοικία, εξοχικό και ενοικιαζόμενο κατάστημα.

2. Μειώνονται τα όρια των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων μέχρι τα οποία απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί της κύριας κατοικίας για τραπεζικές οφειλές. Σήμερα δεν μπορεί να κατασχεθεί για οποιαδήποτε οφειλή η κύρια κατοικία εφόσον η αντικειμενική αξία ισούται με το αφορολόγητο όριο για την απόκτηση πρώτης κατοικίας (200.000 ευρώ) προσαυξημένο κατά 50%. Ετσι, για έναν άγαμο που το σπίτι του είχε αντικειμενική αξία μέχρι 300.000 ευρώ, η τράπεζα δεν μπορούσε να του το πλειστηριάσει εφόσον το δάνειό του είχε «κοκκινίσει». Τα όρια αυτά προσαυξάνονταν στην περίπτωση του έγγαμου στις 375.000 ευρώ και για τις τετραμελείς οικογένειες στα 450.000 ευρώ. Η πρόταση του υπουργείου Ανάπτυξης θα είναι να μειωθούν σταδιακά αυτά τα όρια.

3. Η τρίτη πρόταση αφορά στην καθιέρωση των θεσμών του «συνεργάσιμου δανειολήπτη» και των «αναγκαίων δαπανών διαβίωσης». Θα δημιουργηθεί μια λίστα με τα απαραίτητα έξοδα που χρειάζονται τα νοικοκυριά για να ζήσουν, ενώ θα προσδιοριστούν και τα κριτήρια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Με βάση την οικογενειακή κατάσταση και το εισόδημά του, θα αφαιρούνται οι δαπάνες διαβίωσης και τα χρήματα που θα περισσεύουν θα διατίθενται για την αποπληρωμή των δανείων. Σε αυτούς τους δανειολήπτες που συνεργάζονται και είναι συνεπείς δεν θα πλειστηριάζεται η κύρια κατοικία. Ο θεσμός αυτός θα λειτουργήσει πλήρως όταν δεν θα υπάρχουν και τα όρια των αντικειμενικών αξιών.