Στον αέρα κινδυνεύει να βρεθεί ο προϋπολογισμός σε περίπτωση που τα δικαστήρια οδηγήσουν σε κατάρρευση το καθεστώς φορολόγησης των ακινήτων περασμένων ετών. Και συγκεκριμένα σε περίπτωση που κρίνουν αντισυνταγματικό τον ΦΑΠ ή Φόρο Ακίνητης Περιουσίας που πλήρωσαν οι ιδιοκτήτες ακινήτων από πέρυσι το φθινόπωρο για τα οικονομικά έτη 2011 και 2012 (καθώς και το αντίστοιχο εκκαθαριστικό του 2010).
Χιλιάδες ιδιοκτήτες έχουν καταθέσει προσφυγές σε όλα τα δικαστήρια της χώρας κάνοντας λόγο για υπερβολική φορολόγηση η οποία στηρίχθηκε σε εκτός πραγματικότητας αντικειμενικές αξίες.
Το θέμα απασχόλησε σε «πιλοτική δίκη» την Ολομέλεια του ΣτΕ, που εξέτασε τρεις ουσιαστικά υποθέσεις, όπου καταγγέλθηκε αντισυνταγματική υπερφορολόγηση που οδηγεί σε δήμευση περιουσίας.
Την ίδια στιγμή, το φθινόπωρο έρχεται νέα «πιλοτική δίκη» στο ΣτΕ για τις «φουσκωμένες» αντικειμενικές αξίες που διογκώνουν αντίστοιχα τους φόρους.
Στις «πιλοτικές δίκες» επιδιώκεται να κριθεί αντισυνταγματικό το φορολογικό σύστημα του ν. 3842/10 για τον τρόπο που προσδιορίζει τη φορολογητέα αξία των ακινήτων, για την απουσία κριτηρίων (εισοδηματικών, οικογενειακής κατάστασης κ.ά.) αλλά και για την αδιαφορία του απέναντι στην αδυναμία πληρωμής και στην έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας που έχουν προκαλέσει η μεγάλη οικονομική κρίση, οι περικοπές μισθών, συντάξεων, οι απολύσεις κ.ά.
Αν το ΣτΕ δεχθεί τις σχετικές προσφυγές, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε έναν νέο μεγάλο «πονοκέφαλο», αφού προσδοκά ετησίως περίπου μισό δισ. ευρώ από τον ΦΑΠ, εισπράττοντας πάνω από 400 εκατ. ευρώ σε κάθε τελευταία οικονομική χρήση.
Σε περίπτωση που οι επίμαχες διατάξεις κριθούν αντισυνταγματικές, η πολιτεία θα αναγκαστεί να επιστρέψει σημαντικά κονδύλια όχι μόνο στους ιδιοκτήτες που επελέγησαν για τις «πιλοτικές δίκες» αλλά και σε αρκετές χιλιάδες άλλους ιδιοκτήτες που προσέφυγαν στα διοικητικά δικαστήρια αμφισβητώντας ως αντισυνταγματική τη βαριά φορολόγησή τους. Και βέβαια η τυχόν διαπίστωση της αντισυνταγματικότητας θα δώσει λαβή στους υπόλοιπους φορολογουμένους να ζητήσουν ανάκληση των πράξεων που τους αφορούν, επικαλούμενοι την παραβίαση του Συντάγματος και την υποχρέωση συμμόρφωσης του κράτους.
Σύμφωνα με το Εθνος, τον κύκλο των «επικίνδυνων» για το υπουργείο Οικονομικών δικών συμπληρώνει «μπαράζ» προσφυγών (που συζητήθηκαν και εκκρεμούν στο ΣτΕ), όπου τέθηκε το ζήτημα των διογκωμένων τιμών που έχει προσδιορίσει το ίδιο το υπουργείο σε διάφορες περιοχές της χώρας (όπου δεν εφαρμόζονται οι αντικειμενικές αξίες), παραγνωρίζοντας και εκεί με ανεπίκαιρα στοιχεία την οικονομική κρίση και τη δραματική πτώση της αξίας των ακινήτων και των αγοραπωλησιών.
Στην υπόθεση που εκδικάστηκε «πιλοτικά» στην Ολομέλεια ΣτΕ (η απόφαση αναμένεται το φθινόπωρο) προσβάλλεται ως αντισυνταγματικός ο ΦΑΠ που πληρώθηκε με εκκαθαριστικά σημειώματα που ήλθαν το 2013 για τις αμέσως προηγούμενες χρονιές (2010-2012). Στην «πιλοτική δίκη» υποστηρίχθηκε από τους νομικούς εκπροσώπους των φορολογουμένων ότι παραβιάζονται με τον ν. 3842/10 οι συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν την οικονομική ελευθερία και τη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή και προστατεύουν την κατοικία, καθώς και διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν την περιουσία.
Ανάμεσα στα πυρά που δέχθηκε το φορολογικό σύστημα και που προβληματίζουν έντονα το ανώτατο δικαστήριο είναι η απουσία κριτηρίων που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους την πραγματική αξία και απόδοση των ακινήτων (π.χ. μισθωμένα ή κενά). Ιδιαίτερα τονίστηκε ότι η συνολική φορολογική επιβάρυνση έχει επηρεάσει δυσμενέστατα τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και τη διατήρηση ενός ανεκτού βιοτικού επιπέδου.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση, ιδιοκτήτης τριών ακινήτων κλήθηκε να πληρώσει ΦΑΠ 14.887€ για καθένα από τα 2010, 2011 και 2012. Ο φόρος επιβλήθηκε για οικόπεδο 271 τ.μ. με κτίσμα 35 τ.μ. στα Ν. Λιόσια, για διαμέρισμα 75 τ.μ. στην Κυψέλη και για οικόπεδο 4 στρεμμάτων με κτίσμα 80 τ.μ. στη Νάουσα Πάρου στο οποίο έχει την ψιλή κυριότητα. Η Εφορία προσδιόρισε τη φορολογητέα αξία των ακινήτων σε 84.023€, 73.872€ και 1,8 εκατ. € αντίστοιχα. Ο ιδιοκτήτης αμφισβητεί τον «φουσκωμένο» προσδιορισμό της φορολογητέας αξίας, επισημαίνει ότι είναι απρόσοδα (το πρώτο είναι κενό και μη ηλεκτροδοτούμενο, ενώ τα ακίνητα σε Αθήνα και Πάρο δεν μπορεί καν να τα νοικιάσει, αφού την επικαρπία έχει η μητέρα του). Ταυτόχρονα με τη ραγδαία πτώση της επαγγελματικής του δραστηριότητας έχει υποστεί απώλεια εισοδήματος σχεδόν 100%, αδυνατώντας να καταβάλει τους φόρους.
