Άδειο είναι ένα στα τρία ακίνητα και οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να τα μισθώσουν ακόμα και με αισθητά χαμηλότερο ενοίκιο. Ταυτόχρονα εξίσου αδύνατη υπό τις σημερινές συνθήκες είναι και η πώληση, καθώς η ζήτηση είναι ανύπαρκτη. Παράλληλα οι φορολογικές υποχρεώσεις που συνοδεύουν τα ακίνητα είναι υψηλές καθιστώντας την κατοχή τους οικονομικά ασύμφορη. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από 1.000.000 ακίνητα που ενοικιάζονται, περίπου τα 300.000 παραμένουν χωρίς ενοικιαστή, δηλαδή ένα στα τρία είναι άδειο! Ακόμα όμως και αν υπάρχει ενοικιαστής, το πιθανότερο είναι να εμφανίζει καθυστερήσεις στην αποπληρωμή του ενοικίου.Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων), συνολικά στην Ελλάδα σχεδόν το 50% των ενοικιαστών καθυστερούν να πληρώσουν το ενοίκιο από δύο μέχρι κι έξι μήνες, ή ακόμα και ένα χρόνο. Η οικονομική κρίση και η ανεργία σημαίνει ότι χιλιάδες είναι οι μισθωτές που αδυνατούν να πληρώσουν στην ώρα τους. Στην Αθήνα οι καθυστερήσεις στην πλειονότητά τους ξεπερνούν τους 2 μήνες, ενώ στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με την Ενωση Ιδιοκτητών Ακινήτων της πόλης, 4 στους 5 ενοικιαστές καθυστερούν ακόμη και 5 μήνες να καταβάλουν τα ενοίκια. Το φαινόμενο των κακοπληρωτών βέβαια δεν είναι κάτι νέο, αλλά πριν από την κρίση δεν ξεπερνούσε σε ποσοστό το 15%-20%. Την τελευταία διετία καταγράφεται τριπλασιασμός του αριθμού των κακοπληρωτών. Από την άλλη πλευρά, όμως, οι φορολογικές υποχρεώσεις που συνοδεύουν τα εν λόγω ακίνητα είναι εξαιρετικά υψηλές, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, καθιστώντας την κατοχή τους οικονομικά ασύμφορη. Ετσι , συνθήκες απόγνωσης έχουν προκύψει για εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι είναι πλέον η νέα γενιά «εγκλωβισμένων», Η μόνη κατηγορία ακινήτων που βρίσκει σχετικά γρήγορα ενοικιαστή είναι οι μικρές κατοικίες, γκαρσονιέρες και δυάρια επιφάνειας έως 65 τ.μ. Τα μεγαλύτερα ακίνητα (που συνεπάγονται και υψηλότερο κόστος συντήρησης, κοινόχρηστα κτλ.) παραμένουν στα αζήτητα, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με δεκάδες χιλιάδες γραφεία και καταστήματα ανά τη χώρα, απόρροια της ύφεσης και των «λουκέτων».
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
Οι εγκλωβισμένοι της αγοράς ακινήτων.
Άδειο είναι ένα στα τρία ακίνητα και οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να τα μισθώσουν ακόμα και με αισθητά χαμηλότερο ενοίκιο. Ταυτόχρονα εξίσου αδύνατη υπό τις σημερινές συνθήκες είναι και η πώληση, καθώς η ζήτηση είναι ανύπαρκτη. Παράλληλα οι φορολογικές υποχρεώσεις που συνοδεύουν τα ακίνητα είναι υψηλές καθιστώντας την κατοχή τους οικονομικά ασύμφορη. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από 1.000.000 ακίνητα που ενοικιάζονται, περίπου τα 300.000 παραμένουν χωρίς ενοικιαστή, δηλαδή ένα στα τρία είναι άδειο! Ακόμα όμως και αν υπάρχει ενοικιαστής, το πιθανότερο είναι να εμφανίζει καθυστερήσεις στην αποπληρωμή του ενοικίου.Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων), συνολικά στην Ελλάδα σχεδόν το 50% των ενοικιαστών καθυστερούν να πληρώσουν το ενοίκιο από δύο μέχρι κι έξι μήνες, ή ακόμα και ένα χρόνο. Η οικονομική κρίση και η ανεργία σημαίνει ότι χιλιάδες είναι οι μισθωτές που αδυνατούν να πληρώσουν στην ώρα τους. Στην Αθήνα οι καθυστερήσεις στην πλειονότητά τους ξεπερνούν τους 2 μήνες, ενώ στη Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με την Ενωση Ιδιοκτητών Ακινήτων της πόλης, 4 στους 5 ενοικιαστές καθυστερούν ακόμη και 5 μήνες να καταβάλουν τα ενοίκια. Το φαινόμενο των κακοπληρωτών βέβαια δεν είναι κάτι νέο, αλλά πριν από την κρίση δεν ξεπερνούσε σε ποσοστό το 15%-20%. Την τελευταία διετία καταγράφεται τριπλασιασμός του αριθμού των κακοπληρωτών. Από την άλλη πλευρά, όμως, οι φορολογικές υποχρεώσεις που συνοδεύουν τα εν λόγω ακίνητα είναι εξαιρετικά υψηλές, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, καθιστώντας την κατοχή τους οικονομικά ασύμφορη. Ετσι , συνθήκες απόγνωσης έχουν προκύψει για εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι είναι πλέον η νέα γενιά «εγκλωβισμένων», Η μόνη κατηγορία ακινήτων που βρίσκει σχετικά γρήγορα ενοικιαστή είναι οι μικρές κατοικίες, γκαρσονιέρες και δυάρια επιφάνειας έως 65 τ.μ. Τα μεγαλύτερα ακίνητα (που συνεπάγονται και υψηλότερο κόστος συντήρησης, κοινόχρηστα κτλ.) παραμένουν στα αζήτητα, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με δεκάδες χιλιάδες γραφεία και καταστήματα ανά τη χώρα, απόρροια της ύφεσης και των «λουκέτων».