Εκτεθιμένοι θα βρεθούν όσοι έκαναν υπαγωγή αυθαιρέτου με βάση τον ν.4014/11, μετά τη δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ΥΠΕΚΑ, σύμφωνα με άρθρο της Καθημερινής, επιχειρεί αγωνιωδώς να υποβαθμίσει το γεγονός ότι από τη στιγμή που ένας νόμος κηρυχθεί αντισυνταγματικός, αμέσως όλες οι πράξεις που εκδόθηκαν με βάση τον συγκεκριμένο νόμο βρίσκονται «στον αέρα» και κινδυνεύουν να ακυρωθούν με μια προσφυγή στα δικαστήρια. Το οξύμωρο είναι ότι το υπουργείο προωθεί νέα ρύθμιση πριν τη δημοσίευση της απόφασης. Καθόλου απίθανο μάλιστα η νέα ρύθμιση δυνητικά να έχει την ίδια τύχη με τον Ν.4014/2011.Η επικείμενη δημοσίευση της απόφασης της Ολομέλειας του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου έχει αναστατώσει εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που έχουν προβεί σε υπαγωγή και που δήλωσαν το κτίσμα τους προκειμένου να το τακτοποιήσουν.
Οι απόψεις των νομικών σχετικά με το εύρος όσων θα επηρεαστούν από την απόφαση διαφέρουν. Μερίδα του νομικού κόσμου υποστηρίζει ότι στις περιπτώσεις που η υπαγωγή στη ρύθμιση έχει ολοκληρωθεί και το ακίνητο έχει μεταβιβαστεί, τότε η Πολιτεία δεν είναι σε θέση να ανατρέψει το έννομο καθεστώς που έχει δημιουργηθεί. Αντιθέτως άλλοι υποστηρίζουν ότι κάθε εκτελεστή πράξη (λ.χ. βεβαίωση της υπαγωγής στη ρύθμιση) που έχει εκδοθεί με βάση αντισυνταγματικό νόμο πρέπει συλλήβδην να θεωρείται άκυρη. Νομικοί κύκλοι πάλι εκτιμούν ότι δεν θα δημιουργηθεί σοβαρό θέμα, καθώς ο νέος νόμος που προωθεί το ΥΠΕΚΑ θα δώσει μια προθεσμία, μέσα στην οποία θα πρέπει να ασκείται η όποια προσφυγή ενάντια στην διαδικασία υπαγωγής στο νέο νόμο προκειμένου να θεωρείται έγκυρη. Με την πάροδο αυτής της προθεσμίας, όσοι διέφυγαν δεν διατρέχουν πλέον κίνδυνο.
Σύμφωνα με το άρθρο της Καθημερινής "Πόσο έγκυρη όμως είναι αυτή η προσέγγιση; Οπως υποστηρίζουν ανώτατοι δικαστικοί, η επιλογή του υπουργείου Περιβάλλοντος να προωθήσει νέα ρύθμιση για τα αυθαίρετα πριν καν εκδοθεί η απόφαση του ΣτΕ είναι «επιπόλαιη» και ενδέχεται να θέσει όσους συμμετάσχουν στον ίδιο κίνδυνο. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να ακυρώνεται ως αντισυνταγματική η «τακτοποίηση» και ο επόμενος νόμος... να περιλαμβάνει και πάλι τη δυνατότητα «τακτοποίησης» σε μια από τις κατηγορίες αυθαιρέτων (και μάλιστα αυθαιρέτων χωρίς άδεια ή με μεγάλες υπερβάσεις δόμησης). Επίσης, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι απαντά στα επιχειρήματα του ΣτΕ (περί αντισυνταγματικότητας της γενικευμένης, άμεσης ή έμμεσης νομιμοποίησης αυθαιρεσιών) μια πολύ γενική κατηγοριοποίηση των αυθαιρεσιών, με δεδομένο ότι σε κάθε επιμέρους κατηγορία θα μπορούν να ενταχθούν αυτομάτως... δεκάδες χιλιάδες αυθαίρετα. Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι ότι όσοι είχαν σε βάρος τους δικαστικές εκκρεμότητες ή αποφάσεις (λ.χ. κατεδάφισης), και παρ’ όλα αυτά εντάχθηκαν στη ρύθμιση, θα πρέπει να «απενταχθούν». Αντίθετα, η ρύθμιση περί πλήρους νομιμοποίησης (ή οριστικής εξαίρεσης από την κατεδάφιση) μικρών πολεοδομικών παρατυπιών μάλλον θα μπορεί να «σταθεί» νομικά και στο μέλλον (εξάλλου το ΣτΕ δεν έκρινε αντισυνταγματικό τον ν.3843/10 περί «ρύθμισης» ημιυπαίθριων και άλλων παράνομων χώρων εντός περιγράμματος νόμιμου κτιρίου)".
Η παραπλάνηση που έχει υποστεί ο πολίτης μέσα από αυτή τη διαδικασία δεν έχει προηγούμενο.
Για δύο λόγους: γιατί το περιβάλλον δεν εισέπραξε τίποτα από το νόμο. Και γιατί όσοι μείνουν με εκτεθιμένο δηλωμένο αυθαίρετο δεν θα ξέρουν τί να το κάνουν και πώς να δικαιωθούν.
Η όποια λύση ας δοθεί άμεσα.
