Σε αφανισμό οδηγούνται χιλιάδες μικρές οικοδομικές επιχειρήσεις των περιοχών που προωθούν την εξοχική κατοικίας αν τελικά ψηφιστεί ο νόμος έκτρωμα για τα τουριστικά χωριά. Ουσιαστικά , πρόκειται για ένα νόμο που απομακρύνει τους ιδώτες ιδιοκτήτες απο κάθε προσδοκία εκμετάλλευσης της γης τους με μία σειρά διατάξεων που σε σημαντικό βαθμό ελέγχονται για την συνταγματικότητα τους. Οι ρυθμίσεις σκάνδαλο, θεσμοθετούν μία νέας κατηγορίας τουριστική επένδυσης, αυτής του Τουριστικού Παραθεριστικού Χωριού, "προίκιζοντας" τους "επενδυτές" με πλεονεκτήματα απο τα οποία αποκλείονται όλοι οι υπόλοιποι έλληνες. Τα "πλεονεκτήματα" είναι :
-ο συντελεστής δόμησης για τα παραθεριστικά χωριά ορίζεται οριζόντια στο 0,2 χωρίς καμιά έγκριση από τον ΕΟΤ.
-δεν υπάρχει απολύτως καμιά πρόβλεψη για την θέση του γηπέδου, το ελάχιστο εμβαδό, τις τεχνικές προδιαγραφές των χωριών, τις αποστάσεις από γειτονικές χρήσεις, την πυκνότητα κλινών ανά στρέμμα, την προσπελασιμότητα.
-για πρώτη φόρα επιτρέπεται η πολεοδόμηση με ευθύνη του επενδυτή, η οποία μάλιστα εγκρίνεται με μια απλή υπουργική απόφαση. Παρακάμπτεται έτσι εντελώς το συχνά «ενοχλητικό» Συμβούλιο της Επικρατείας. Τα ΕΣΧΑΔΑ (Ειδικά Σχέδια Αξιοποίησης Δημοσίων Ακινήτων) δεν υποχρεούνται να ακολουθούσουν τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Στα δε ακίνητα που βρίσκονται εκτός ΓΠΣ δίνεται η δυνατότητα να εφαρμόζουν επιλεκτικά χρήσεις γης γειτονικών περιοχών. -δίνεται η δυνατότητα κατασκευής μαρίνας ακόμη και με πρόσχωση του θαλασσιού χώρου και στη συνέχεια εφόσον ο επενδυτής το επιθυμεί, η εκμίσθωση της. Απαγορεύεται εφόσον προβλέπεται στη σύμβαση η απρόσκοπτη πρόσβαση των λουόμενων στην παράλια και τον αιγιαλό.
Δημιουργείται δηλαδή ένα πλαίσιο αποκλειστικά «κομμένο και ραμμένο» στις επιταγές του επίδοξου επενδυτή των δημοσίων ακινήτων.Είναι προφανές πως αργά ή γρήγορα η ρύθμιση αυτή δεν θα μπορεί να σταθεί νομικά και συνταγματικά μόνο για τα δημόσια ακίνητα αλλά θα επεκταθεί και για τα υπόλοιπα.