Την εντονότατη ανησυχία και διαμαρτυρία των ιδιοκτητών ακινήτων της χώρας για το διαφαινόμενο νέο φορολογικό "πογκρόμ" εναντίον τους, στο πλαίσιο της προσπάθειας να κλείσει η "μαύρη τρύπα" των 11,5 δις. ευρώ, εκφράζει με ανακοίνωσή της η ΠΟΜΙΔΑ.
Οπως αναφέρει, "όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και να περιοριστεί η σπατάλη στο Δημόσιο. Ουδείς όμως νομιμοποιείται να εξαπολύει συνεχώς νέες φορολογικές επιθέσεις εναντίον των ιδιοκτητών ακινήτων, εκείνων δηλαδή των φορολογουμένων που σήκωσαν και θα εξακολουθούν να σηκώνουν στους ώμους τους το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού δημοσιονομικού βάρους με την έκτακτη εισφορά επί του ΕΤΑΚ 2009, το ειδικό τέλος ακινήτων (ΕΕΤΗΔΕ) 2011-12, τον επερχόμενο ληστρικό ΦΑΠ 2010, 2011 και 2012, τα αυξημένα τεκμήρια διαβίωσης και τις αστρονομικές αυξήσεις στους φόρους εισοδήματος, κληρονομιάς, γονικής παροχής, κλπ., εκτός αν στόχος του είναι η διάλυση της "ραχοκοκαλιάς" της κοινωνίας μας. Ούτε είναι δίκαιο οι ιδιοκτήτες ακινήτων να αποτελούν τον μόνιμο στόχο των φορολογικών αρχών, επειδή δεν γίνεται να μεταφέρουν την περιουσία τους εκτός Ελλάδας, όπως συμβαίνει με άλλου είδους περιουσιακά στοιχεία".
Κατά την άποψη την ΠΟΜΙΔΑ, το σκάνδαλο είναι το να τίθενται στο τραπέζι των συζητήσεων προτάσεις όπως η φορολόγηση της ιδιοκατοίκησης, ενώ ήδη η κατοικία του καθενός φορολογούμενου αποτελεί "τεκμήριο διαβίωσης".
Η επιβάρυνση των ιδιοκτητών όχι μόνον με το τεκμήριο κατοικίας, αλλά και με το πρόσθετο πλασματικό "εισόδημα" της ιδιοκατοίκησης ισοδυναμεί με υποχρέωσή τους να πληρώνουν "ενοίκιο" στο κράτος για το σπίτι τους και αποτελεί κατάφωρα άδικο αλλά και αβάστακτο μέτρο, ειδικά στις σημερινές συνθήκες, αναφέρει η Ομοσπονδία.
Όμως φαίνεται, αναφέρει, ότι τη χαριστική βολή θα αποτελούσε η φημολογούμενη κατάργηση του ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους που έχουν δική τους κατοικία! Όχι μόνον γιατί το ΕΚΑΣ από την ίδια τη φύση του, πρέπει να εξαρτάται αποκλειστικά από ηλικιακά ή εισοδηματικά κριτήρια, και όχι από την τυχόν ύπαρξη κάποιων σήμερα απαξιωμένων ακίνητων περιουσιακών στοιχείων, όπως ακόμη και ιδιόκτητης κατοικίας, αλλά και επειδή δεν λαμβάνει υπόψη τις περιπτώσεις των ιδιοκτητών που αγόρασαν το σπίτι τους με στεγαστικά δάνεια, τα οποία αγωνίζονται να αποπληρώνουν με αιματηρές στερήσεις και οικονομίες, υπογραμμίζει.
Καταλλήγει μάλιστα ότι "σήμερα, τα όποια νέα φορολογικά μέτρα ληφθούν, για να είναι αποτελεσματικά πρέπει να έχουν πλέον ως κύρια παράμετρό τους την εναπομείνασα πραγματική φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, και όχι το "πόσα μας λείπουν". Αν συνεπώς η φορολογία των ακινήτων δεν βασιστεί στην παραπάνω αρχή, το μόνο το οποίο θα εισπράττουν οι φορολογικές αρχές από τους ιδιοκτήτες των ξενοίκιαστων και των απαξιωμένων ακινήτων σε όλη τη χώρα, θα είναι η γνωστή "ένσταση του Μενίππου": "Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"..."
