Το Κατάρ αποσύρθηκε από την διεκδίκηση του Ελληνικού επειδή δεν θέλει να συμμετάσχει σε μία διαγωνιστική διαδικασία. Το Κατάρ θα ήθελε να αγοράσει με μία διακρατική συμφωνία. Η κίνηση αυτή, όμως, δεν σημαίνει κάτι περισσότερο από αυτό που είναι. Η παραλιακή ζώνη εξακολουθεί και είναι ένα από τα πιο hot επενδυτικά σχέδια της Ευρώπης. Κι αποτελεί ένα ισχυρό χαρτί για την Ελλάδα της επόμενης ημέρας.
Αυτή τη στιγμή οι κάτοχοι ακινήτων βομβαρδίζονται με νέους δυσβάστακτους φόρους. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει τις τιμές των ακινήτων σε κάθετη πτώση, αφού όλοι θέλουν να αγοράσουν και δεν υπάρχουν αγοραστές. Στην πραγματικότητα μιλάμε για κραχ στην αγορά ακινήτων.
Κι όμως! Τα ακίνητα μπορούν να αποτελέσουν για άλλη μία φορά μοχλό ανάπτυξης. Τα μεγάλα projects, όπως της παραλιακής ζώνης της Αττικής ή του Αφάντου στη Ρόδο μπορούν να ανοίξουν έναν νέο οικονομικό κύκλο για την χώρα με επίκεντρο την αγορά ακινήτων.
Σκεφτείτε απλά ότι η Ελλάδα διαθέτει μοναδικά φυσικά χαρακτηριστικά που ευνοούν την παραθεριστική κατοικία όσο σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Παρόλα αυτά, οι αγοραπωλησίες ακινήτων από ξένους στην Ελλάδα είναι ελάχιστες σε σχέση με άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Γαλλία ή ακόμη και η Τουρκία. Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Κι εδώ θα βρούμε ως υπεύθυνους την γραφειοκρατία, την έλλειψη κτηματολογίου, την ανυπαρξία κανόνων για την χρήση γης, την νομοθεσία για την παραμεθόριο. Ένα σωρό λόγοι που μπορούν όμως να αρθούν, αν και εφόσον υπάρξει η πολιτική βούληση.
Η Ελλάδα μπορεί να προσελκύσει εκατομμύρια νέους φίλους που να διαθέτουν ακίνητο στην επικράτειά της και να την θεωρούν δεύτερη πατρίδα τους. Είναι μία εξέλιξη που μπορεί να επιφέρει οικονομικά και όχι μόνο οφέλη.
Στις αγορές χρειάζεται συνήθως ένα γεγονός που να δώσει το σύνθημα σε όλους τους επενδυτές για μία νέα κούρσα. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό το σύνθημα μπορεί να είναι η αξιοποίηση της παραλιακής ζώνης της Αττικής. Είναι ένα μεγάλο project που έχει μοναδική σημασία στην αρχιτεκτονική της πολιτικής της πρόσκλησης νέων επενδύσεων.