Έχοντας βρεθεί στο στόχαστρο μιας επιθετικής φοροεισπρακτικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια, η ακίνητη περιουσία βρίσκεται σε ένα ιδιαίτερα ευάλωτο και ασταθές περιβάλλον το οποίο επηρεάζει δυσμενώς όχι μόνο τους ιδιοκτήτες αλλά και όσους προτίθενται να αποκτήσουν κατοικία ή επαγγελματική στέγη.Δυστυχώς αποδεικνύεται, για άλλη μία φορά, ότι η υπερφορολόγηση αγαθών και υπηρεσιών (βλ. ακίνητα, καύσιμα, εστίαση κ.λπ.) δεν δρα αποτελεσματικά και δεν αποφέρει όσα ήλπιζαν εκείνοι που σχεδίασαν μια τέτοιας κλίμακας φορολογική επιδρομή, εν μέσω μάλιστα κρίσης που επηρέασε ούτως η άλλως με καθολικό και αρνητικό τρόπο κάθε φορολογούμενο. Διότι πώς είναι δυνατόν να φορολογήσεις υψηλότερα κάποιον του οποίου ταυτόχρονα μειώθηκε (στην καλύτερη περίπτωση) δραματικά το εισόδημα ή αυξήθηκε σημαντικά το κόστος εργασίας ή παραγωγής;
Φάνηκε άμεσα λοιπόν ότι αγαθά τα οποία παραδοσιακά απέφεραν μεγάλα εισοδήματα στο κράτος (και σε τακτή μάλιστα βάση) άρχισαν να χάνουν την ανελαστικότητα στη ζήτησή τους, με άμεσο και λογικό αντίκτυπο τα συνεχώς μειούμενα έσοδα και την ισχνή ανταπόκριση από τους λιγοστούς ενδιαφερόμενους.
Στην περίπτωση των ακινήτων, τα οποία επλήγησαν με δεινό τρόπο και από την αδυναμία εξασφάλισης μόχλευσης, τα ανήκουστα επίπεδα ΦΠΑ, οι πρόσθετοι φόροι και τα χαράτσια κατέρριψαν άλλον έναν πυλώνα στον οποίο βασίζονταν οι εισπράξεις του κράτους.
Αναζητώντας λύση πλέον στο αδιέξοδο που οι ίδιοι οι οικονομικοί σύμβουλοι προκάλεσαν στα εισπρακτικά μοντέλα του κράτους, η απάντηση θα δοθεί μόνο μέσω της σημανπκής ελάφρυνσης του κόστους συναλλαγών στις μεταβιβάσεις και της ενοποίησης των φόρων σε μια βάση τέτοια η οποία θα μπορεί να επιβάλλεται, όπως συμβαίνει σε πολλά άλλα κράτη, σε τακτή βάση, αλλά προ πάντων να είναι εφικτή n είσπραξή τους. Ενας φόρος (είτε τον αποκαλέσουν τελικά ΦΠΑ είτε τέλος μεταβίβασης) σε αγοραίες πλέον αξίες της τάξεως του 5%-7% επί των μεταβιβάσεων κάθε ακινήτου και ένας ad valorem φόρος ιδιοκτησίας χαμηλού ποσοστού, εφάμιλλος με άλλα αποδοτικά πρότυπα φορολόγησης που εφαρμόζονται διεθνώς, θα τύγχαναν της αποδοχής κάθε ιδιοκτήτη, αγοραστή και επαγγελματία του κλάδου, δίνοντας ένα άριστο κίνητρο να αναστραφεί η αρνητική ψυχολογία της κτηματαγοράς, που έχει παρασύρει τους πάντες σε μια στάση αναμονής, και τις εισπράξεις του Δημοσίου σε μια φθίνουσα, μήνα με τον μήνα, πορεία που καμία περαιτέρω αύξηση φορολογίας δεν θα είναι σε θέση να αναστρέψει.
Η άμεση λήψη γενναίων μέτρων ανάπτυξης και διαφάνειας θα ωφελήσει τους πάντες. To μόνο που απαιτείται είναι η επίκληση της χαμένης εδώ και πολλά χρόνια κοινής λογικής και η άμεση εφαρμογή του αυτονόητου σε όλα, για όλους και από όλους.