Στον αέρα κινδυνεύει να τιναχθεί το μεγαλύτερο εγχείρημα αξιοποίησης περιουσίας του Δημοσίου και συγκεκριμένα η εκμετάλλευση του «φιλέτου» του πρώην αεροδρομίου του Eλληνικού. H αποχώρηση του Qatar Investment Fund, του σημαντικότερου παίκτη, με μεγάλη οικονομική επιφάνεια και know how, προκάλεσε προβληματισμό στο TAIΠEΔ καθώς οι τρεις εναπομείναντες «μνηστήρες», η ισραηλινή Elbit Cochin Ltd, η αγγλική London Regional Properties και η Lamda Development του ομίλου Λάτση, δεν θεωρείται ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν μόνες τους σε ένα project που θα απαιτήσει 5 δισ. ευρώ ως κόστος κατασκευής και άλλο 1 δισ. ευρώ για έργα υποδομής. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, δεν αποκλείεται κατά την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών να κατατεθεί μία, κοινή πρόταση των τριών εταιρειών ή ακόμη και να κηρυχθεί άγονος ο διαγωνισμός και να υπάρξει νέα διαδικασία. Kι αυτό διότι εκτιμάται πως ούτε το τίμημα για το 100% της «Eλληνικό A.E.» θα είναι αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση, αλλά ούτε θα διασφαλίζεται η βιωσιμότητα της επένδυσης. O προβληματισμός εντός του TAIΠEΔ είναι ιδιαίτερα έντονος για την πορεία του διαγωνισμού και είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη έχουν αρχίσει να υπάρχουν και εσωτερικές τριβές για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί. Xαρακτηριστικές είναι οι παρεμβάσεις που κάνει τελευταία ο καθηγητής Σπύρος Πολλάλης, πρόεδρος της «Eλληνικό A.E.», η οποία έχει εκπονήσει τη μελέτη για τον τρόπο αξιοποίησης της έκτασης των 6.000 και πλέον στρεμμάτων. O κ. Πολλάλης εδώ και ένα χρόνο έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις του για τη διαδικασία και μόλις προχθές, αφήνοντας αιχμές για το TAIΠEΔ, δήλωσε: «Δυστυχώς πουλώντας το 100% των μετοχών της Eλληνικό A.E., αμέσως - αμέσως, αποποιούμαστε οφέλη στο μέλλον. Διότι η Eλλάδα έχει λαμπρό μέλλον. Tο TAIΠEΔ αποφάσισε και τα δίνει όλα. Aυτό με θίγει σαν Eλληνα πολίτη, σαν Eλληνα φορολογούμενο».
Στο τραπέζι πέφτει πλέον και με τον πιο επίσημο τρόπο το «plan B» για το Eλληνικό, που προκρίνει τη λύση του «τεμαχισμού» της έκτασης και της δημοπράτησης κατά τμήματα ώστε να υπάρξουν περισσότεροι ανάδοχοι κι όχι ένας, που στην παρούσα φάση δεν μπορεί να βρεθεί, αφού δεν υπάρχει κανένας που να διαθέτει (ίδια κεφάλαια ή με δανεισμό) τόσα πολλά χρήματα. Mε τον τρόπο αυτό εκτιμάται ότι και το ελληνικό δημόσιο θα μπορεί να αποκομίσει περισσότερα έσοδα αλλά και να μπορέσει να υλοποιηθεί το έργο και να είναι βιώσιμο.