Εκατοντάδες ιδιώτες (φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις) βρίσκονται σε μεγάλη δικαστική διαμάχη με το Δημόσιο, που αγωνίζεται για να πείσει ότι του ανήκουν μεγάλες εκτάσεις δασικές, αγροτικές, λιβάδια, βοσκότοποι, σε βουνά, γκρεμνά, αιγιαλούς κοινόχρηστοι χώροι κ.λπ. Σε αντιδικία βρίσκεται το Δημόσιο με πολλούς ιδιώτες (φυσικά πρόσωπα και εταιρείες, ακόμα και με έδρα στο εξωτερικό, όπως στο Λιχτενστάιν) για διάφορες εκτάσεις όπως είναι:Η δικαστική διαμάχη για δύο βραχονησίδες ανάμεσα στην Πάρο και την Αντίπαρο, το Πρασονήσι και το Τουρκονήσι έκτασης 34 και 8 στρεμμάτων αντίστοιχα. Ο ΑΠ είχε αναιρέσει την Εφετειακή απόφαση (υπέρ του Δημοσίου) γιατί δεν έλαβε υπόψη της ότι η Κτηματική Υπηρεσία προ 15ετίας περίπου εμφανιζόταν να μην προβάλλει ιδιοκτησιακές αξιώσεις.
- Αντιδικία για 165 στρέμματα στη Σύρο όπου είχε ήδη αναγνωριστεί υπέρ του ιδιώτη έκταση περίπου 32 στρεμμάτων και έχει αποκρουστεί ένα τμήμα διεκδίκησης σε χορτολιβαδική έκταση και αιγιαλό.
- Εκταση 650 στρεμμάτων στη νοτιοδυτική Νάξο όπου υπάρχουν σχέδια επιχειρηματικής - τουριστικής αξιοποίησης και έχουν ανεγερθεί και κάποια κτίσματα.
- Εκταση 30 περίπου στρεμμάτων στη μέση περίπου της Εύβοιας. Δικαστική απόφαση έχει θέσει μάλιστα ζήτημα για εκτάσεις της Αττικής και της Εύβοιας στη λογική ότι δεν περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο «δικαιώματι πολέμου» και δεν κατακτήθηκαν ποτέ με όπλα.
- Εκταση 450 περίπου στρεμμάτων κοντά σε μικρό νησί στην ανατολική πλευρά των Κυκλάδων, όπου οι δικαστικές αποφάσεις φαίνεται να μοιράζουν μέχρι τώρα την έκταση μισή μισή ανάμεσα στους ιδιώτες και στο Δημόσιο που κερδίζει μέχρι τώρα τον αιγιαλό και μάχεται για λιβάδι - βοσκότοπο για το οποίο έχει γίνει δεκτό ότι πέρασε με χρησικτησία σε ιδιωτικά χέρια πριν το 1915 (ημερομηνία ορόσημο για τέτοιου είδους διεκδικήσεις, ιδίως δασικών εκτάσεων).
- Εκτάσεις σε νησιά του Σαρωνικού, αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Μάνη.
