Μοιάζει παράδοξο αλλά είναι αληθινό ή τουλάχιστον επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα. Παρά την πολυετή ύφεση, υπολογίσιμος αριθμός νοικοκυριών διαθέτει ρευστότητα, όπως αποδεικνύει ο μεγάλος αριθμός αγοραπωλησιών ακινήτων που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο ή το Βερολίνο.
Και εύλογα, λόγω της κινητικότητας των ελληνικών κεφαλαίων σε κτηματαγορές του εξωτερικού, το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί οι Έλληνες δεν «ψηφίζουν» πλέον τα ελληνικά ακίνητα.
«Κλειδί» οι τιμές
Τον Οκτώβριο του 2009, πριν την υπογραφή του μνημονίου, δημοσκόπηση της Κάπα Research αποκάλυπτε ότι επτά στους 10 Έλληνες θα επένδυαν ποσό της τάξης των 300 χιλιάδων ευρώ στην αγορά ακινήτου.
Σήμερα, ύστερα από δυόμιση περίπου χρόνια, το σκηνικό είναι παντελώς διαφορετικό: Η εκτόξευση της ανεργίας στο 21,7% έναντι 9,5% (το 2009), ο επταπλασιασμός των φόρων, κατά το διάστημα 2010-2012 και η κατάρρευση της οικονομίας έχουν καταστήσει τα ακίνητα μη δημοφιλή επενδυτικό προορισμό.
Τα παραπάνω, όπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, σε συνδυασμό με τις αρχικά ζητούμενες τιμές, οι οποίες κατά βάση είναι υψηλότερες από αυτές που ενδεχομένως θα προσέλκυαν το αγοραστικό ενδιαφέρον, απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο από την εγχώρια κτηματαγορά όσους αναζητούν ακίνητο.
Ως αποτέλεσμα, οι αγοραπωλησίες είναι σχεδόν ανύπαρκτες, όπως αποδεικνύει η υψηλή ανεργία του μεσιτικού κλάδου, η ανυπαρξία αντικειμένου των κατασκευαστικών εταιρειών και βέβαια το μεγάλο απόθεμα των περίπου 200 χιλιάδων απούλητων σπιτιών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη στιγμή, υπάρχουν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τουλάχιστον δύο χιλιάδες ακίνητα, που πωλούνται σε τιμή πολύ χαμηλότερη, σε σχέση με έξι μήνες πριν ή και μικρότερο διάστημα.
Για παράδειγμα, ο ιδιοκτήτης μεζονέτας, 170 τ.μ., δεκαετίας, στον Άλιμο έχει ρίξει την τιμή κατά 25.000 ευρώ, όσο δηλαδή στοίχιζε τις «καλές εποχές» η αγορά μίας θέσης παρκινγκ στο κέντρο της Αθήνας! Ωστόσο, παρά το μεγάλο «discount», που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αγγίξει τις 80.000 ευρώ (για πρώτης κατηγορίας κατοικίες σε Γλυφάδα, Ανάβρυτα, Κηφισιά), στην αγορά ακινήτων δεν «κινείται φύλλο».
Σύμφωνα με τους αναλυτές, η τάση αυτή αποδίδεται στην πεποίθηση όσων διαθέτουν ρευστότητα ότι οι αξίες των κατοικιών δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει τον κύκλο καθόδου. Γεγονός που σχετίζεται με τις προβλέψεις για αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, όπως και των ποσοστών ανεργίας, δύο παράγοντες που αναμένεται να ενισχύσουν τα «πωλείται», και, κατ’ επέκταση, να οδηγήσουν σε περαιτέρω πτώση τιμών.
Επίσης, τα σενάρια για επιστροφή στη δραχμή, κατάσταση που θα προκαλούσε «κατακρήμνιση» τιμών, κρατούν μακριά από την κτηματαγορά τα ελληνικά κεφάλαια.
Πόσο όμως, έχουν υποχωρήσει οι τιμές;
Στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να δοθεί απάντηση, όπως επισημαίνουν στελέχη των ακινήτων, καθώς δεν πραγματοποιούνται πράξεις αγοραπωλησίας στις ζητούμενες από τους πωλητές τιμές. Ωστόσο, οι εκτιμήσεις της αγοράς κάνουν λόγο για πτώση που αγγίζει το 60% ή και περισσότερο, σε σύγκριση με τις τιμές που υπήρχαν πριν από μία τριετία, ανάλογα με το είδος και την τοποθεσία του ακινήτου.
Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, οι αξίες των ακινήτων συρρικνώθηκαν το πρώτο τρίμηνο του 2012 κατά 10%, μέγεθος που φαίνεται να είναι ανακόλουθο της «πραγματικής» πτώσης.
Αναλυτές αποδίδουν τη συγκεκριμένη αναντιστοιχία στην τακτική που υιοθετούν -σε ευρωπαϊκή τουλάχιστον κλίμακα και καταγράφηκε στην Ισπανία- οι Κεντρικές Τράπεζες. Τακτική, βάσει της οποίας, η πτώση των τιμών, όπως αυτή αποδίδεται από τις τραπεζικές εκθέσεις είναι πολύ μικρότερη συγκριτικά με την αγοραία.
Πηγή:www.capital.gr
