Μέχρι το 2007-2008, οι κάτοικοι αυτής της χώρας (και όχι μόνον) αγόραζαν ακίνητα, άλλοτε για τις πραγματικές ανάγκες κατοικίας ή για αποταμίευση ή και για κάλυψη παράνομου εισοδήματος (αφού δεν υπήρχε "πόθεν έσχες").Κανείς δεν ενοχλήθηκε από το γεγονός ότι οι λεγόμενες αντικειμενικές αλλά στην πραγματικότητα "τιμές εφορίας" ήσαν συστηματικά μικρότερες από εκείνες στις οποίες πράγματι έγιναν οι εκατοντάδες χιλιάδες δοσοληψίες. "Αντικειμενικά" προέκυπτε μικρότερος φόρος για το Δημόσιο. Ωφελημένος ήταν ο αγοραστής. Κανένα πρόβλημα.
Σύντομα, μάλιστα, οι πωλητές φόρτωσαν στον αγοραστή και τον δικό τους φόρο. Δεν θυμάμαι καμία διαμαρτυρία για την ασωτία εις βάρος του κράτους. Ενα εργαλείο πάταξης της φοροδιαφυγής (καθιερώθηκε στα τέλη του '80) μετατράπηκε σε εργαλείο επίσημα συνέργειας στην παρανομία, συλλογικά φοροκλοπής και εκμαυλισμού τα συνείδησης πολιτών.
Με τη συναίνεση όλων. Η εφορία, ως δημόσια αρχή, γνώριζε πολύ καλά ότι οι πραγματικές τιμές ήταν υψηλότερες, αλλά δεν ζητούσε τη διαφορά του φόρου. Δύο υπερασπιστές της νομιμότητας, οι δικηγόροι που παρίστανται και πληρώνονται με κλειστή ταρίφα καλύπτουν την απάτη κατά των συμφερόντων του κράτους. Ο συμβολαιογράφος, εκπρόσωπος της πολιτείας, συντάσσει πλαστά συμβόλαια, επικυρώνει τη φοροδιαφυγή και την ενδύει με νομιμότητα. Οι συναλλασσόμενοι πολίτες εκμαυλίζονται.
Στο πάρτι εις υγείαν των κορόιδων λοιπών φορολογουμένων, συμμετέχουν επίσης τραπεζικοί υπάλληλοι. Εγκρίνουν δάνειο στο ύψος της εμπορικής αξίας. Την οποία έχει υπολογίσει, με σφραγίδα και υπογραφή, διπλωματούχος μηχανικός του Πολυτεχνείου, μηχανικός μέλος του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Η ταρίφα του οποίου είναι επίσης ορισμένη από το κράτος.
Ολο αυτό το πάρτι φοροδιαφυγής δημιουργεί εισοδήματα. Με την όξυνση της κρίσης στην οικοδομή, τα μικρότερα εισοδήματα, την κατάρρευση της τραπεζικής πίστης, το πάρτι τελείωσε. Τα εισοδήματα χάθηκαν, όπως συνήθως συμβαίνει. To κράτος έχασε τα αντίστοιχα έσοδα. Φαύλος κύκλος.
Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου καταγγέλθηκε συχνά η προβλεπόμενη μνημονιακή υποχρέωση σύμφωνα με την οποία θα αναθεωρηθούν οι αντικειμενικέs αξίες, "προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις τιμές της αγοράς" (Μου, §2.3, Ιούνιος 2012). Πολλά κόμματα καταργούν τους φόρους επί της ακίνητης περιουσίας. Κανένα, όμως, δεν διατυπώνει συγκεκριμένο σύστημα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας.
Η άποψη ότι πρέπει να αυξηθούν οι τιμές εφορίας υπήρχε πριν ακόμη πέσει ο Καραμανλής. Την επανέλαβε ο Παπακωνσταντίνου πριν προσφύγει στο Μνημόνιο l. Μεταφέρθηκε στο δεύτερο Μνημόνιο, πάντοτε με πρωτοβουλία των στελεχών του υπουργείου Οικονομικών. Πράγματι, η φοροδιαφυγή με τη βούλα του κράτους αποτελεί τεράστιο σκάνδαλο. Δεν έχει βεβαίως υπολογιστεί, αλλά το μέγεθος των εσόδων που έχασε το κράτος θα ήταν τεράστιο. Τα χρήματα αυτά τα δανειστήκαμε.
Πίστευα και βεβαίως πιστεύω και σήμερα, ότι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτή η συζήτηση, αναδεικνύει την έλλειψη τεχνοκρατικής επάρκειας των επιτελείων του κράτους και της κυβέρνησης, αλλά και τον εξαιρετικά αρνητικό ρόλο των κρατικώς προστατευομένων εισοδημάτων ορισμένων επαγγελματιών, εις βάρος του πολίτη, φορολογούμενου και συναλασσόμενου.
Είναι προφανές ότι οι αξίες πρέπει να είναι σωστές και αληθινές. Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η μέθοδος φορολόγησης. Αρχικώς, κατά τη μεταβίβαση και κληρονομιά. Αλλά και για την υπό κλίμακα συμμετοχή της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να επιστρέψει το σύστημα Αλογοσκούφη, δηλαδή μια μικρή αλλά σταθερή φορολογική συμμετοχή όλων των ακινήτων.
Ολα τα φορολογικά έσοδα επί των ακινήτων πρέπει να μεταφερθούν στα ταμεία των Δήμων και της Περιφέρειας, έκτος από εκείνα που αφορούν την πραγματικά μεγάλη περιουσία, τα οποία θα μείνουν στο ταμείο της κεντρικής διοίκησης. Σε ανταπόδοση, η αυτοδιοίκηση θα αναλάβει το σύνολο των κρατικών δαπανών για την υποχρεωτική εκπαίδευση και την κρατική συμμετοχή στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Οι πολίτες θα μπορούν ευκολότερα και με εκπληκτική ακρίβεια να υπολογίζουν τόσο το αναμενόμενο έσοδο, αλλά και να ελέγχουν τις συγκεκριμένες δαπάνες. Ολα αυτά θα συμβαίνουν δίπλα τους, ενώ και τα λογιστικά μεγέθη δεν ξεπερνούν αυτά μιάς επιχείρησης. Οι συμπολίτες μας είναι εξαιρετικά ικανοί σε τέτοια ζητήματα και μπορούμε να τους εμπιστευθούμε. Εξάλλου, θα είναι υποχρεωτικοί οι έλεγχοι ειδικού σώματος ορκωτών δημόσιων ελεγκτών, προκειμένου να υποστηριχθούν οι υπηρεσίες στα πρώτα τους βήματα και να περιοριστούν οι παρενέργειες. Λύσεις υπάρχουν. To κράτος μας μπορεί να γίνει καλύτερο. Απουσιάζει η θέληση. Απόδειξη καλύτερη απ' όσα ακούσαμε προεκλογικά, από συμπολίτευση και αντιπολίτευση, δεν υπάρχει. Δυστυχώς!
Πηγή www.buildnet.gr
